Pożar hotelu socjalnego w Kamieniu Pomorskim miał miejsce po północy, 13 kwietnia 2009 r. Był to okres świąt wielkanocnych. W pożarze zginęły 23 osoby, ponad 20 zostało rannych. W akcji ratowniczo-gaśniczej brały udział jednostki PSP i OSP z całego powiatu kamieńskiego.

Budynek, zlokalizowany przy ul. Wolińskiej, został zaprojektowany i zbudowany na przełomie lat 60. i 70. Pierwotnie był to parterowy betonowy hotel dla pracowników PGNiG, którzy stanowili większość mieszkańców. Z czasem dobudowano dwie kondygnacje, na szkielecie stalowym, z blachy, styropianu i płyt wiórowych. Ściany wypełnione były łatwopalnymi materiałami – styropianem, lub pianką poliuretanową i niepalnym azbestem. Po roku 2007 został zaadaptowany do celów socjalnych. Prawdopodobnie wówczas zmieniono jego kwalifikację z budynku zamieszkania zbiorowego na budynek mieszkalny, co wiązało się ze złagodzeniem przepisów przeciwpożarowych.

W momencie wybuchu pożaru zameldowanych było 77 osób. Byli to pracownicy Nafty oraz osoby kierowane przez opiekę społeczną – samotne matki z dziećmi, osoby eksmitowane za zaległości czynszowe. W przeszłości dochodziło do zaprószeń ognia i małych pożarów, wielokrotnie interweniowano z powodu pijackich burd.

Pożar prawdopodobnie rozpoczął się około północy. Sygnał o nim Straż Pożarna dostała o godzinie 0:32. Mieszkanka hotelu zgłaszała: „Pali, pali się dom. Prosimy straż radiowóz, na hotel, na Naftę. Palimy się, jest pełno dymu”.

W następnych minutach również policja i pogotowie ratunkowe odebrały zgłoszenia. Na miejscu strażacy byli o 0:36. Pierwszy etap akcji ratunkowej trwał od 0:36 do 0:43. Po tym okresie doszło do eskalacji pożaru i dalsza akcja ratownicza stała się niemożliwa.

Z pożaru uratowało się przynajmniej 41 osób, a 20 przebywało w szpitalach. Wśród rannych była jedna osoba w stanie ciężkim oraz dziecko – ośmiomiesięczne niemowlę z poparzeniami ciała. Pomoc poszkodowanym zapewniły: szpital św. Jerzego w Kamieniu, szpital św. Wojciecha w Szczecinie oraz szpital w Gryficach. Wśród obrażeń dominowały złamania kończyn, a także poparzenia i zatrucia dymem.

Burmistrz Kamienia Pomorskiego Bronisław Karpiński powołał sztab kryzysowy. W lokalnym Hotelu Żeglarskim zorganizowano ośrodek interwencji kryzysowej – przebywało tam większość ocalałych. Poszkodowanym zapewniono pomoc psychologiczną.

Śledztwo prowadziła Prokuratura Okręgowa w Szczecinie, a nadzór – Prokuratura Apelacyjna w Szczecinie. W skład zespołu wchodziło 4 prokuratorów z V Wydziału Śledczego Prokuratury Okręgowej oraz 6 policjantów z Komendy Wojewódzkiej Policji w Szczecinie. Pierwsze czynności sprowadzały się do identyfikacji zwłok przy pomocy testów DNA. Jeśli chodzi o przyczynę pożaru brano pod uwagę różne wersje łącznie z podpaleniem. Wstępny raport ogłoszono 16 kwietnia 2009. Ostateczna wersja wydarzeń miała być znana do 31 maja 2009.

Wśród hipotez dotyczących przyczyny pożaru wymieniano zgromadzenie przez mieszkańców dużych ilości spirytusu, co mogło spowodować gwałtowny przebieg katastrofy. Został on prawdopodobnie zaprószony w korytarzu. Według opinii biegłych, pożar został zaprószony w wyniku zwarcia instalacji elektrycznej. Nie udało się ustalić, co było bezpośrednią przyczyną zwarcia. Na szybkie rozprzestrzenianie się pożaru miało wpływ zastosowanie przy budowie hotelu łatwopalnych materiałów.

Ofiary pożaru – cześć ich pamięci [*]

1. Leonarda Bierwiaczonek (90 lat)
2. Jolanta Daniś (43)
3. Dominika Kisielewska (5)
4. Małgorzata Kisielewska (29)
5. Adrian Kisielewski (2)
6. Cezary Kisielewski (26)
7. Patryk Kisielewski (8)
8. Adela Konik (7)
9. Amelia Konik (4)
10. Andżelika Konik (15)
11. Jacek Konik (45)
12. Klaudia Konik (13)
13. Dawid Kubicki (3)
14. Martyna Numryk (12)
15. Mieczysława Numryk (9)
16. Patryk Pałka (6)
17. Teresa Pasiuk (50) – pośmiertnie odznaczona Medalem za Ofiarność i Odwagę^[22]
18. Agnieszka Piasecka (12)
19. Waldemar Pokora (56)
20. Bożena Skonieczna (52)
21. Beata Skórka (36)
22. Magdalena Skórka (16)
23. Żaneta Szurgot (35)